موثر برای

کمبود فولات: مصرف اسید فولیک کمبود فولات را بهبود می بخشد.

به احتمال زیاد برای

سطوح بالای هموسیستئین در خون (هیپرهموسیستئینمی): این وضعیت با بیماری قلبی و سکته مغزی مرتبط است. مصرف خوراکی اسید فولیک، سطح هموسیستئین را در افراد با سطوح هموسیستئین طبیعی یا بالا و در افراد مبتلا به نارسایی کلیه کاهش می دهد .

مسمومیت ناشی از داروی متوترکسات: به نظر می رسد مصرف خوراکی اسید فولیک تهوع و استفراغ ناشی از درمان متوترکسات را کاهش می دهد .

نقایص مادرزادی مغز و ستون فقرات (نقایص مادرزادی لوله عصبی): مصرف خوراکی اسید فولیک 600 تا 800 میکروگرم روزانه در دوران بارداری خطر ابتلا به این نقایص مادرزادی را کاهش می دهد. اسید فولیک می تواند از رژیم غذایی یا مکمل ها تامین شود . برخی از افراد در معرض خطر باید روزانه 4000-5000 میکروگرم دریافت کنند.

احتمالا برای

کاهش حافظه و مهارت های تفکر در افراد مسن: مصرف خوراکی اسید فولیک، با یا بدون مکمل‌های دیگر، ممکن است حافظه و مهارت‌های فکری را در افراد مسن‌ بهبود بخشد.

افسردگی: به نظر می رسد مصرف خوراکی اسید فولیک همراه با داروهای ضد افسردگی علائم را در برخی از افراد مبتلا به افسردگی بهبود می بخشد.

فشار خون بالا: مصرف خوراکی اسید فولیک روزانه به مدت حداقل 6 هفته باعث کاهش فشار خون در برخی از افراد مبتلا به فشار خون بالا می شود که از سایر داروهای فشار خون استفاده نمی کنند .

بزرگ شدن لثه ناشی از داروی فنی توئین: به نظر می رسد استفاده از اسید فولیک روی لثه از این موضوع جلوگیری می کند. اما به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک کمک کننده باشد.

سکته: در مناطقی از جهان که اسید فولیک را به محصولات غلات اضافه نمی کنند، مصرف مکمل های اسید فولیک می تواند خطر سکته مغزی را کاهش دهد. اما به نظر نمی رسد مکمل ها برای افرادی که در کشورهایی زندگی می کنند که اسید فولیک را به محصولات غلات اضافه می کنند مفید باشد.

اختلال پوستی که باعث ایجاد لکه های سفید روی پوست ( ویتیلیگو ) می شود: به نظر می رسد مصرف خوراکی اسید فولیک علائم این بیماری را بهبود می بخشد.

احتمالاً غیرموثر برای

سطوح پایین گلبول های قرمز (کم خونی) به دلیل کمبود آهن: افزودن اسید فولیک به مکمل آهن بهتر از مصرف مکمل آهن به تنهایی به درمان کم خونی کمک نمی کند.

کاهش حافظه و مهارت های تفکر که به طور معمول با افزایش سن رخ می دهد: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک از کاهش عملکرد ذهنی که به طور معمول در افراد مسن سالم رخ می دهد، جلوگیری کند .

آب مروارید: مصرف خوراکی اسید فولیک با ویتامین B6 و ویتامین B12 از آب مروارید جلوگیری نمی کند. در واقع، ممکن است تعداد آب مرواریدهایی را که باید برداشته شوند افزایش دهد.

اسهال: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک از اسهال در کودکانی که در معرض سوء تغذیه هستند جلوگیری کند. در واقع، حتی ممکن است خطر ابتلا به اسهال را که بیش از چند روز طول بکشد، افزایش دهد.

پیشگیری از افتادن: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک با ویتامین B12 از افتادن در افراد مسن که ویتامین D نیز مصرف می کنند، جلوگیری کند.

ناباروری مردان: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک، به تنهایی یا همراه با سایر مواد، باروری مردان را بهبود بخشد .

مرگ جنین یا تولد نوزاد نارس: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک در دوران بارداری خطر مرگ نوزاد را درست قبل یا بعد از تولد کاهش دهد. اما به جلوگیری از سایر مشکلات سلامتی در نوزاد کمک می کند.

سرطان گلبول های سفید خون (لوسمی): مصرف خوراکی فولات در دوران بارداری خطر ابتلا به این نوع سرطان را در کودکان کاهش نمی دهد.

استخوان های ضعیف و شکننده ( پوکی استخوان ): در افراد مسن مبتلا به پوکی استخوان، مصرف خوراکی اسید فولیک با ویتامین B12 و/یا ویتامین B6 به نظر نمی‌رسد از شکستگی استخوان جلوگیری کند.

عملکرد بدنی در سالمندان: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک همراه با ویتامین B12 به افراد مسن کمک کند بهتر راه بروند یا دست های قوی تری داشته باشند.

فشار خون بالا در دوران بارداری: به نظر نمی رسد مکمل های اسید فولیک با دوز بالا باعث کاهش فشار خون در دوران بارداری یا خطر ابتلا به بیماری به نام پره اکلامپسی شوند.

عفونت مجاری هوایی: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی اسید فولیک از عفونت ریه در کودکانی که در معرض سوء تغذیه هستند، جلوگیری کند.

رشد غیر سرطانی در روده بزرگ و راست روده (آدنوم کولورکتال): مصرف مکمل های اسید فولیک از رشد در روده بزرگ یا راست روده جلوگیری نمی کند.

زایمان زودرس: مصرف خوراکی اسید فولیک در دوران بارداری خطر تولد نوزاد نارس را کاهش نمی دهد. اما به جلوگیری از سایر مشکلات سلامتی در نوزاد کمک می کند.

علاقه به استفاده از اسید فولیک برای تعدادی از اهداف دیگر وجود دارد، اما اطلاعات قابل اعتماد کافی برای گفتن اینکه آیا ممکن است برای این موارد مفید باشد وجود ندارد.

اثرات جانبی

در صورت مصرف خوراکی : مصرف اسید فولیک در دوزهای حداکثر 1 میلی گرم در روز برای اکثر افراد بی خطر است. دوزهای بالاتر از 1 میلی گرم در روز ممکن است خطرناک باشد. این دوزها ممکن است باعث ناراحتی معده، حالت تهوع، اسهال، تحریک پذیری، گیجی، تغییرات رفتاری، واکنش های پوستی، تشنج و سایر عوارض جانبی شوند.

شکل دیگری از اسید فولیک، L-5-methyltetrahydrofolate (L-5-MTHF)  نیز در مکمل ها یافت می شود. این نوع اسید فولیک احتمالاً برای اکثر افراد در دوزهای تا حدود 400 میکروگرم در روز بی خطر است.

نگرانی هایی وجود دارد که مصرف بیش از حد اسید فولیک برای مدت طولانی ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف اسید فولیک در دوزهای 0.8-1.2 میلی گرم در روز ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد یا خطر حمله قلبی را در افرادی که مشکلات قلبی دارند می افزاید.

بارداری و شیردهی : اسید فولیک 300-400 میکروگرم در روز در دوران بارداری برای جلوگیری از برخی نقص های مادرزادی توصیه می شود. حداکثر مقدار توصیه شده اسید فولیک در دوران بارداری یا شیردهی 800 میکروگرم در روز برای افراد زیر 18 سال و 1000 میکروگرم در روز برای افراد بالای 18 سال است. بیشتر از آن استفاده نکنید مگر اینکه توسط متخصص تغذیه تجویز شود.

شکل دیگری از اسید فولیک، L-5-methyltetrahydrofolate (L-5-MTHF) نیز در مکمل ها یافت می شود. مصرف این نوع اسید فولیک با دوز 400 میکروگرم در روز در دوران بارداری یا شیردهی احتمالاً بی خطر است.

کودکان : مصرف خوراکی اسید فولیک برای کودکان در مقادیر توصیه شده متناسب با سن آنها احتمالاً بی خطر است. اما کودکان باید از مصرف اسید فولیک در دوزهای بالاتر از حد مجاز روزانه خودداری کنند. این محدودیت ها برای 1-3 سالگی 300 میکروگرم، برای 4-8 سالگی 400 میکروگرم، برای 9-13 سالگی 600 میکروگرم و برای 14-18 سالگی 800 میکروگرم است.

شکل دیگری از اسید فولیک، L-5-methyltetrahydrofolate (L-5-MTHF) نیز در مکمل ها یافت می شود. این نوع اسید فولیک احتمالاً در کودکان بی خطر است.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه 0.8-1 میلی گرم اسید فولیک ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. تا زمانی که اطلاعات بیشتری مشخص نشود، افراد دارای سابقه سرطان باید از مصرف دوزهای بالای اسید فولیک اجتناب کنند.

اختلال تشنج : مصرف مکمل های اسید فولیک، به ویژه در دوزهای بالا، ممکن است تشنج را در افراد مبتلا به اختلالات تشنج بدتر کند.

در مصرف مکمل اسیدفولیک و این ترکیب محتاط باشید

فسفنی توئین (Cerebyx)

فوسفنی توئین برای تشنج استفاده می شود. بدن برای خلاص شدن از شر آن، فوسفنی توئین را تجزیه می کند. اسید فولیک می تواند سرعت تجزیه فوسفنی توئین را در بدن افزایش دهد. مصرف فولیک اسید همراه با فسفنی توئین ممکن است اثرات فوسفنی توئین را برای پیشگیری از تشنج کاهش دهد.

فنوباربیتال (لومینال)

فنوباربیتال برای تشنج استفاده می شود. مصرف اسید فولیک می‌تواند عملکرد فنوباربیتال برای پیشگیری از تشنج را کاهش دهد.

فنی توئین (دیلانتین)

بدن فنی توئین را تجزیه می کند تا آن را دفع کند. اسید فولیک ممکن است سرعت تجزیه فنی توئین را در بدن افزایش دهد. مصرف اسید فولیک و مصرف فنی توئین ممکن است اثربخشی فنی توئین را کاهش داده و احتمال تشنج را افزایش دهد.

پریمیدون (مایزولین)

پریمیدون برای تشنج استفاده می شود. اسید فولیک ممکن است در برخی افراد باعث تشنج شود. مصرف اسید فولیک همراه با پریمیدون ممکن است عملکرد پریمیدون را برای جلوگیری از تشنج کاهش دهد.

پیریمتامین (داراپریم)

پیریمتامین برای درمان عفونت های انگلی استفاده می شود. اسید فولیک ممکن است اثرات پیریمتامین را برای درمان عفونت های انگل کاهش دهد.

5- فلوئورواوراسیل

نگرانی هایی وجود دارد که مصرف مقادیر زیاد اسید فولیک با 5-فلوراوراسیل ممکن است برخی از عوارض جانبی 5-fluorouracil  را افزایش دهد، به ویژه مشکلات معده. قبل از مصرف اسید فولیک با پزشک خود صحبت کنید.

کاپسیتابین (Xeloda)

نگرانی هایی وجود دارد که مصرف مقادیر زیاد اسید فولیک ممکن است عوارض جانبی کپسیتابین، به ویژه مشکلات معده مانند اسهال و استفراغ را افزایش دهد. قبل از مصرف اسید فولیک با پزشک خود مشورت کنید.

اسید فولیک یک ماده مغذی مهم است. مقداری که باید به صورت روزانه مصرف شود، مقدار توصیه شده رژیم غذایی (RDA) نامیده می شود. واحد اسید فولیک معادل فولات رژیمی یا DFE است. بدن اسید فولیک موجود در مکمل ها را بهتر از فولات موجود در غذا جذب می کند. 1 میکروگرم DFE برابر با 1 میکروگرم فولات موجود در غذا است. اما 1 میکروگرم DFE برابر با 0.6 میکروگرم مکمل اسید فولیک است.

RDA در بزرگسالان 400 میکروگرم DFE در روز است. در بارداری، 600 میکروگرم DFE در روز، در هنگام شیردهی، 500 میکروگرم DFE ، در کودکان، RDA به سن بستگی دارد. با متخصص تغذیه خود مشورت کنید تا بدانید چه دوزی ممکن است برای یک بیماری خاص بهترین باشد.