صفحه اصلی » بهداشت و زیبایی » مراقبت های بهداشتی پوست و مو » پنچ باور نادرست در مورد جوش های پوستی و مواد غذایی
جوش های پوستی یا آکنه یک بیماری التهابی پوستی بسیار شایع است که تقریباً اکثر افراد را در مقطعی از زندگی خود تحت تأثیر قرار می دهد.
صرف نظر از اینکه جوش های گاه به گاه داشته باشید یا جوش های شدید را تجربه کنید، احتمالاً از خود پرسیده اید که چه کاری می توانید انجام دهید تا از ایجاد این برآمدگی های قرمز (و گاهی دردناک) جلوگیری کنید.
عوامل زیادی می توانند در بروز آکنه نقش داشته باشند، از جمله هورمون ها، ژنتیک، محیط ، محصولات پوستی، داروها و برخی شرایط سلامتی. آنچه می خورید نیز ممکن است نقشی داشته باشد.
بهترین درمان برای آکنه به تعدادی از عوامل فردی بستگی دارد و گاهی اوقات نیاز به مشورت با یک متخصص مانند متخصص پوست دارد.
با این حال، با یک جستجوی سریع اینترنتی، راه های پیشنهادی زیادی برای بهبود آکنه خود پیدا خواهید کرد – بسیاری از آنها پشتوانه علمی ندارند.
این مقاله 5 باور نادرست در مورد جوش های پوستی را که بالاخره می توانیم پشت سر بگذاریم، تجزیه و تحلیل می کند.
اگر در بزرگسالی به آکنه مبتلا شده اید، تنها نیستید.
آکنه به علت تغییر هورمونی رخ میدهد. هورمونهای خاص باعث افزایش چربی (روغن در غدههای پوست) و همچنین رشد سلولهای پوست میشوند. این دو عامل، همراه با تجمع سلولهای پوست قدیمی، منجر به ظهور آکنه ختم میشوند.
برای بسیاری از افراد، آکنه در دوران نوجوانی به اوج خود میرسد، اما ممکن است تا دوران بزرگسالی هم ادامه یابد و به آن آکنه مداوم هم گفته میشود. برخی افراد آکنه دیر هنگام دارند، یعنی آکنهای که پس از سن 25 سالگی شروع میشود، اگرچه این ممکن است کمتر رخ دهد.
بعضی تحقیقات تخمین میزنند که 50٪ از افراد 20-29 ساله، 35٪ از افراد 30-39 ساله، 26٪ از افراد 40-49 ساله و 15٪ از افراد 50 سال و به بالا جوش های پوستی را تجربه میکنند.
آکنه در بزرگسالی ممکن است به هورمونها و اختلالات اندوکرین، ژنتیک، استرس، استفاده از مواد آرایشی، استفاده از تنباکو، رژیم غذایی و برخی داروها مرتبط باشد.
درمان آکنه نوجوانان و بزرگسالان با توجه به شدت و علت آن بستگی دارد. بهتر است با یک متخصص مشورت کنید تا بهترین درمان برای شما را تعیین کنید.
آسوده خاطر باشید، زیرا احتمالاً نیازی نیست برای جلوگیری از آکنه شکلات را کنار بگذارید.
تحقیقات در مورد اینکه آیا شکلات باعث ایجاد یا تشدید آکنه می شود، متناقض است.
یک مطالعه کوچک در مورد دانشجویان کالج نشان داد که مصرف شکلات نسبت به مصرف ژله بیشتر با آکنه مرتبط است، اما این ثابت نمی کند که شکلات باعث ایجاد آکنه می شود.
مطالعه بسیار کوچک و قدیمی دیگری در میان 14 مرد بالغ جوان که به عنوان “مستعد آکنه” توصیف شدند، نشان داد که مصرف قرص کاکائو با آکنه کمی شدیدتر همراه است. اما این مطالعه نیز به اندازه کافی مدرک برای نتیجه گیری ارائه نمی دهد.
در کل هیچ ارتباطی بین مصرف شکلات یا محصولات حاوی کاکائو و ایجاد آکنه نشان نداده نشده است.
از یک طرف دیگر، از آنجایی که شکلات حاوی موادی مانند شکر و شیر نیز هست که ممکن است در برخی افراد باعث تشدید مشکلات پوستی شود، دشوار است که بفهمیم آیا شکلات واقعا مقصر است یا نه.
علاوه بر این، بیشتر مطالعاتی که ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه را ارزیابی میکنند، کوچک هستند و محققان نمیتوانند محیطهای شرکتکنندگان، مانند سایر غذاهایی که میخورند، داروهایی که مصرف میکنند یا رفتارهایی که ممکن است به آکنه آنها کمک کند را کنترل کنند.
با این حال، تحقیقات نشان داده است که افرادی که رژیم غذایی سرشار از کربوهیدراتهای تصفیه شده و قندهای افزودنی مصرف میکنند، بیشتر از افرادی که این کار را انجام نمیدهند، آکنه را تجربه میکنند.
تحقیقات قدیمیتر نشان میدهد که غذاهای با شاخص گلیسمی بالا – که باعث میشوند قند خون شما بعد از خوردن آنها به سرعت بالا برود – میتوانند در ایجاد آکنه نقش داشته باشند. اما اکثر مطالعات در مورد نقش شاخص گلیسمی در ایجاد آکنه کوچک هستند و یافتهها متناقض هستند.
همچنین به نظر می رسد ارتباطی بین رژیم های غذایی سرشار از قند و التهاب وجود دارد. از آنجایی که آکنه یک بیماری التهابی است، ممکن است مصرف زیاد شکلات (و در نتیجه قند) تعداد جوش هایی را که تجربه می کنید افزایش دهد.
در مجموع، تحقیقات از فرضیه اینکه شکلات به خودی خود باعث ایجاد آکنه می شود، حمایت نمی کنند. اما اگر فکر می کنید بعد از خوردن شکلات بیشتر جوش می زنید، از شکلات تلخ استفاده کنید که قند افزودنی کمتری نسبت به شکلات شیری یا سفید دارد.
از مدتها پیش در مورد اینکه آیا خوردن لبنیات باعث آکنه میشود، بحث و جدل وجود داشته است و تحقیقات همچنان در حال انجام است.
جیلین گریوز، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، می گوید: پیشنهاد شده است که برخی انواع لبنیات ممکن است سبب آکنه شوند. این احتمالاً به دلیل افزایش ترشح انسولین و سطح IGF-1 توسط لبنیات است که میتواند منجر به افزایش سطح هورمونهای آندروژن و تولید ترشحات پوستی شوند.
بسیاری از مطالعات مشاهدهای ارتباط بین آکنه و انواع مختلف لبنیات، از جمله شیر با محتوای چربی مختلف، پنیر و بستنی را بررسی کرده اند. این مطالعات نتایج متناقضی به همراه داشته است.
یک بررسی از 14 مطالعه مشاهدهای نشان داد که نوشیدن یک لیوان شیر در روز با افزایش آکنه مرتبط است، اما نوشیدن 2-6 لیوان شیر اینگونه نیست.
این یافتهها این سؤال را مطرح میکند که آیا افزایش آکنه به دلیل لبنیات است یا چیز دیگری که ممکن است افرادی که شیر کمتری مینوشند مصرف کنند.
این تحلیل همچنین ارتباطی بین شیر کمچرب و آکنه را پیشنهاد کرد، اما ارتباطی بین شیر کامل و آکنه را نشان نداد.
پژوهش دیگری نیز نشاندهنده ارتباط بین آکنه و همه انواع شیر بود، اما ارتباطی بین مصرف پنیر یا ماست و ایجاد جوش نشان داده نشد.
مهم است توجه داشته باشید که اگرچه برخی مطالعات مشاهدهای ارتباطی را بین مصرف لبنیات و ایجاد جوش نشان داده اند اما دادههای کافی برای پیشنهاد یک رابطه علت و معلولی وجود ندارد.
اگر اغلب متوجه میشوید که آکنه شما یک یا دو روز پس از مصرف شیر یا شکلات بدتر میشود، بهتر است با متخصص تغذیه خود مشورت کنید تا به شما در تعیین علت آن کمک کند.
اگر جوش نتیجه تولید بیش از حد چربی در غدد چربی پوست باشد، پس خوردن غذاهای چرب باید جوش ها را افزایش دهد، درست است؟
به این سادگی نیست، اما این افسانه همچنان وجود دارد. در یک نظرسنجی از افراد مبتلا به آکنه، ۷۱ درصد گفتند که فکر می کنند غذاهای چرب و سرخ شده باعث آکنه می شوند.
حقیقت این است که هیچ تحقیقی مبنی بر اینکه غذاهای چرب یا سرخ شده باعث آکنه می شوند یا آن را بدتر می کنند وجود ندارد.
غذا به تنهایی به ندرت باعث آکنه می شود، اما برخی غذاها ممکن است مشکلات زمینه ای مانند مشکلات قند خون، التهاب یا عدم تعادل روده را که باعث آکنه می شوند، تشدید کنند.
رژیم های غذایی که حاوی غذاهای سرخ شده یا چرب زیادی هستند با التهاب مرتبط هستند که ممکن است ایجاد جوش را بیشتر کند. با این حال، خوردن گاه به گاه همبرگر و سیب زمینی سرخ شده احتمالاً منجر به جوش نمی شود.
اگر غذاهای سرخ شده بخش بزرگی از رژیم غذایی شما هستند، ممکن است چربی های ناسالم را به جای چربی های سالم مانند اسیدهای چرب امگا ۳ مصرف کنید. چربیهای سالم با کاهش التهاب مرتبط هستند، به این معنی که میتوانند به کاهش آکنه کمک کنند.
احتمالاً بهتر است به جای تلاش برای حذف کامل غذاهای مورد علاقه خود، روی افزودن غذاهای مغذی به رژیم غذایی خود تمرکز کنید.
اگرچه اینترنت ممکن است سعی کند خلاف این را به شما ثابت کند، اما پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن بعید است برای اکثریت افراد منجر به داشتن پوستی صاف شود.
بیماری سلیاک، یک بیماری خودایمنی که نیاز به پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن دارد، با افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری های پوستی، مانند اگزما همراه است. اما تحقیقات نشان نداده اند که ارتباط قوی بین بیماری سلیاک و آکنه وجود داشته باشد.
علاوه بر این، هیچ مدرکی مبنی بر وجود ارتباط بین گلوتن و آکنه وجود ندارد.
در کل در درازمدت، محدودیتهای غیرضروری رژیم غذایی میتواند منجر به استرس و کمبود مواد مغذی شود که میتواند آکنه را بدتر کند.
به علاوه، اجتناب از گلوتن بدون دلیل پزشکی می تواند منجر به کمبود مواد مغذی، افکار وسواسی در مورد غذا و اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی شود.
بنابراین، اگر می خواهید پوستی صاف داشته باشید، رژیم های غذایی مد روز را کنار بگذارید و بر ایجاد یک الگوی غذایی متعادل تمرکز کنید که شامل تمام غذاها و گروه های غذایی مورد علاقه شما باشد.
آکنه بر اکثر افراد در مقطعی از زندگی آنها تأثیر می گذارد، از جمله در بزرگسالی. افسانه های زیادی در مورد علل غذایی بالقوه آکنه وجود دارد، اما تحقیقات بالینی کافی برای تأیید آنها وجود ندارد.
ارتباط ضعیفی بین آکنه و شیر و بین آکنه و شکلات وجود دارد، اما یافته ها متناقض بوده است و برای درک بهتر این روابط به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
از سوی دیگر، به نظر نمی رسد ارتباطی بین گلوتن یا غذاهای چرب و آکنه وجود داشته باشد.
در حالی که بین رژیم غذایی و شرایط پوستی مانند آکنه رابطه وجود دارد، تحقیقات نشان می دهد که الگوهای کلی رژیم غذایی بسیار مهمتر از انواع غذاهاست. روی پیروی از یک الگوی غذایی مغذی تمرکز کنید که شامل تمام گروه های غذایی و غذاهایی است که از آنها لذت می برید.
اگر درمانهای سنتی آکنه کمکی نمیکنند، بهتر است با یک متخصص پوست یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا محرکهای غذایی بالقوه را بررسی کنید. آنها ممکن است توصیه کنند که به طور موقت غذاهایی را که فکر می کنید باعث آکنه شما می شوند حذف کنید تا ببینید آیا این کار کمکی می کند.